«Συγκινητικό!», αυτή ήταν η πρώτη λέξη που έβγαινε από τα χείλη του κοινού μετά το τέλος της παράστασης του ομίλου Διαπολιτισμικού Θεάτρου της ΓΣΘ, που πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 6 Ιουνίου. Δεν θα μπορούσε άλλωστε να περιγραφεί με καλύτερο τρόπο αυτή η μαγική θεατρική παράσταση, πίσω από την οποία κρύβονταν ατελείωτες ώρες προβών και προετοιμασίας.

Αυτό που μας παρουσίασαν τα 18 κορίτσια και η καθηγήτριά τους, Γιάννα Δεληβοριά, ήταν κάτι παραπάνω από  μια απλή ποικιλία απαντήσεων στις «επτά συν μία ερωτήσεις». Πράγματι, τέθηκαν υπαρξιακά ερωτήματα σε σχέση με την πηγή της κακίας, την πραγματική αγάπη και τους φόβους των νέων και τα ερωτήματα αυτά απαντήθηκαν με ιδιαίτερα συναισθηματικό τρόπο. Η σκηνή έδωσε στις νεαρές ηθοποιούς την ευκαιρία να δώσουν τρομακτικά ειλικρινείς αλλά και συχνά αντιφατικές απαντήσεις. Και αυτό ακριβώς ήταν που έκανε την παράσταση μοναδική.

Μάλιστα, τα κορίτσια έδωσαν τόσο ατομικές όσο και συλλογικές απαντήσεις σε αυτά τα θεμελιώδη ερωτήματα. Με έναν πολύ διακριτικό τρόπο, οι προσωπικές και συχνά τρυφερές απαντήσεις των παιδιών που ζουν στο σήμερα διασταυρώνονταν με αποσπάσματα της υψηλής λογοτεχνίας του προηγούμενου αιώνα. Για παράδειγμα, η Jule συνάντησε τον Erich Fried, η Φωτεινή τον Φραντς Κάφκα, η Μαριλένα και η Ηλέκτρα τον Philip Roth. Έτσι, η σκηνή του θεάτρου, που είχε μεταμορφωθεί με πολλή αγάπη από τον Λευτέρη Ράφτη σε ένα λιβάδι, έγινε ο χώρος που φιλοξένησε ρεαλιστικές και μυθοπλαστικές απαντήσεις.

Παράλληλα, υπήρχε μια συνεχής εναλλαγή ευφυών σκηνικών εικόνων με μεταφορική διάσταση, τις οποίες επιμελήθηκε η Χριστίνα Πρεφτίτση. Από την παλλόμενη καρδιά  στην αρχή μέχρι τις φωτογραφικές πόζες, από την “αφ’υψηλού” απαγγελία πάνω στα σκαμνάκια μέχρι τις χορογραφίες. Και αυτό που ήταν καθοριστικής σημασίας ήταν το γεγονός ότι ότι οι νεαρές ηθοποιοί έδειξαν καθ’ όλη τη διάρκεια της παράστασης αξιοθαύμαστη ενσυναίσθηση. Και μόνο οι παράδοξες δηλώσεις αγάπης προς τους γονείς στο τέλος, που έγιναν με δάκρυα στα μάτια, ήταν απίστευτες και απίστευτα δυνατές.

Υπήρχαν και πολλές άλλες κορυφαίες στιγμές. Για παράδειγμα, η προσπάθεια να δοθεί ένας ορισμός της αγάπης. Μαθήτριες από την 7^η ως τη 10^η τάξη έδωσαν μια απάντηση από καρδιάς πάνω σε αυτό. Η αγάπη ως χρώμα, η αγάπη ως ζώο, η αγάπη ως φαγητό… Τι είναι λοιπόν η αγάπη; Αυτό μας το έδειξε η παράσταση «Μέσα από την καρδιά» με τον πλέον εντυπωσιακό τρόπο. Συγκινητικό!